Расследование КАРАГОДИНАВыявлена фотография №2 (см. №1) [с вероятностью в 99%] НОСКОВОЙ Екатерины Михайловны – палач, инспектор УСО Томского ГО УНКВД по ЗСК СССР; прямая убийца КАРАГОДИНА Степана Ивановича.
Начальник Томского ГО УНКВД по НСО ЗСК СССР, капитан государственной безопасности СССР – массовый убийца – ОВЧИННИКОВ Иван Васильевич.
Выявлены материалы личного дела Начальника Томского ГО УНКВД по НСО ЗСК СССР, капитана государственной безопасности СССР – ОВЧИННИКОВА Ивана Васильевича; прямого убийцы КАРАГОДИНА Степана Ивановича.
ПИЛЮШЕНКО Николай Лаврентьевич – прокурор города Томска (в 1937 — 1938 годах) – массовый убийца и фальсификатор.
Выявлено личное дело (№1) (№2) (+ спецмассив) прокурора города Томска Новосибирской области Западно-Сибирского края СССР – массового убийцы и фальсификатора – ПИЛЮШЕНКО Николая Лаврентьевича, прямого виновного в убийстве КАРАГОДИНА Степана Ивановича (а ровно и большинства убитых людей в городе Томске, в период 1937-1938 годов, в рамках государственной кампании СССР по массовому убийству собственных граждан).
ЗЫРЯНОВ Николай Иванович – палач Томского ГО УНКВД по НСО СССР.
Выявлены документы на прямого виновного в убийстве КАРАГОДИНА Степана Ивановича – палача Томского горотдела Управления НКВД Новосибирской области Западно-Сибирского края СССР – ЗЫРЯНОВА Николая Ивановича; по составу: личное дело (№1), (№2), документы периода Второй мировой войны, фотографии.
In Russian
In English
In German
In Polish
Wnuczka oprawcy poprosiła o przebaczenie prawnuka, zamordowanego przez jej dziadka człowieka. Prawnuk wyciągnął rękę do pojednania i zaproponował, by „oczyścić, wyzerować” sytuację, wierząc, że ten gest będzie mógł zakończyć tę niekończącą się rosyjską wojnę domową.
W nocy z 19 na 20 listopada 2016 r. otrzymałem list od wnuczki ZYRIANOWA Nikolaja Iwanowicza – oprawcy Miejskiego Oddziału NKWD w Tomsku, który zamordował KARAGODINA Stefana Iwanowicza 21 stycznia 1938 r. w Tomsku, a także dodatkowo nie mniej niż 35 osób, w ten sam dzień.
W swoim liście, Julia (imię prawdziwe, za zgodą nadawczyni) podzieliła się ze mną informacją, że o tym kim w rzeczywistości był jej dziadek, dowiedziała się z przeczytanego niedawno artykułu. Lektura była dla niej ogromnym szokiem. Próbując otrząsnąć się z doznanego wstrząsu, rozpoczęła szczegółowo studiować materiały, zamieszczone na stronie DOCHODZENIA. Czytając jednak trzecią publikację dotycząca zagadnienia (wcześniej też i drugą), nie wytrzymała i napisała list.